Tak pojęta edukacja włącza się w proces proeuropejskiej polityki kulturalnej. Stanowi szansę realizacji budowania nowej Wspólnoty – Naszej Wspólnoty – Europy obywatelskiej. W Raporcie Europy zwraca się szczególną uwagę na rolę kultury w umacnianiu więzi obywatelskiej, podkreślając szczególnie działania mające na celu pobudzanie aktywności społeczności lokalnych i umacniania demokracji. Stąd też niezmiernie znaczące są dziś przedsięwzięcia oddolne na szczeblu mi- krospołecznym, których celem jest wyzwalanie inicjatyw zbiorowych i indywidualnych, służących partnerskim działaniom na rzecz edukacji kulturalnej.W realizacji takich zadań ważną rolę może odegrać animacja społeczno-kulturalna rozumiana tu jako strategia budowania partnerskiego modelu edukacji w społecznościach lokalnych.Pojęcie „animacja” pochodzi od słów łacińskich – anima (dusza), animo (tchnąć ducha, ożywić). W źródłach leksykalnych występuje najczęściej w podwójnym znaczeniu:Jako ożywianie czegoś (w odniesieniu do rzeczy martwych – rysunków, przedmiotów, idei itp.).Jako pobudzanie, ożywianie kogoś (w odniesieniu do ludzi – pobudzanie aktywności innych ludzi a także własnej – dodawanie zapału do działania, stymulowanie, motywowanie).