Słyszymy zgodną opinię ekspertów, że dla edukacji kulturalnej alternatywy dziś nie ma. Jest już nie tylko potrzebą, ale koniecznością. Bez realizacji tego procesu nie zrozumiemy skomplikowanego świata, zagubimy się w chaosie wartości, nie będziemy umieli żyć w zgodzie z Innym i samym sobą, nie rozszyfrujemy języka mediów. Ulegniemy pokusie i zniewoleniu, zatracimy cechy ludzkie.Stąd też edukacja kulturalna staje się dziś ważnym społecznym zamówieniem i jednocześnie wielkim wyzwaniem. Jest obowiązkiem każdego z nas, świadomego jej rangi. Ma być procesem permanentnym, wkomponowanym we wszystkie możliwe sformalizowane struktury, a także realizowanym poza nimi. Za jej szczególnie ważne obszary uznaje się obecnie: wychowanie propokojowe, proobywatelskie, edukację wielkokulturową i międzykulturową. Problem edukacji międzykulturowej, który jeszcze nie tak dawno wydawał się naszemu społeczeństwu dość obcy i odległy staje się teraz jednym z najbardziej doniosłych i palących.