Animacja, jako pojęcie odnoszone do zagadnień rozwoju społecznego, oznacza – dosłownie – ożywianie aktywności jednostek i grup. Może ono dokonywać się w różnych dziedzinach i przebiegać w zróżnicowanych formach, stąd tak rozumiana animacja ma swoje dookreślenia, rozszerzenia nazwy, precyzujące jej zakres znaczeniowy.Wyróżnia się w ten sposób, szeroko opisywaną w literaturze zagadnienia, animację społeczno-kulturalną oraz animację społeczno-wychowawczą. Jak piszą badacze, analizujący te animacyjne koncepcje, rodzime ich źródła tkwią w pedagogice kultury i pedagogice społecznej, w szczególności zaś w dziele Heleny Radlińskiej, postulującej przekształcanie środowiska siłami samego środowiska, jego skuteczną meliorację, ulepszanie, prowadzące do powstawania więzów społecznych. To zamysły, koncentrujące się na wyzwalaniu potencjału możliwości, tkwiącego w jednostce i lokalnych środowiskach, przy czym animacja – zarówno kulturalna, jak i wychowawcza, kierowana do dzieci i młodzieży pozostaje w ścisłym związku z edukacją i szkołą.