Aktualnie reprezentowana jest głównie w Wielkiej Brytanii, gdzie odnotować można ponad stuletnią tradycję w tym zakresie. W Londynie, u schyłku XIX wieku, zrodziła się – jak można domniemać – bazowa dla koncepcji partycypacyjnej, idea centrów lokalnej aktywności. Anglikański pastor S. A. Barnett zainicjował powstanie takiego centrum w swojej parafii, miejsca edukacji dorosłych i dzieci, organizacji pracy i wypoczynku, wystaw dzieł sztuki, siedziby towarzystw literackich i teatralnych, wreszcie udzielania pomocy społecznej i szkoleń pracowników socjalnych, nauczycieli. Wszyscy mieszkańcy, zarówno ci uprzywilejowani, jak i upośledzeni, spotykając się w jednym miejscu mogli wspólnie rozwiązywać problemy i pracować na poprawę lokalnych warunków W ten sposób atakowane były nie tylko skutki, którymi było głębokie społeczne rozwarstwienie i brak wzajemności w ludzkich relacjach, lecz również ich przyczyny.