Animacja współpracy środowiskowej wpisuje się we wszystkie, choć „miękko” i jednoznacznie w trzy z rozwiniętych wyżej za van Enckewort’em, tendencji. Można ją bowiem uznać za działalność zmierzającą: do kształtowania wspólnot, przy czym wspólnotę będę tu rozumiała w zgodzie z zaprezentowaną dalej koncepcją, jako społeczność, w której jednostki łączą więzi, do partycypacji i emancypacji, polegającej na, prowadzącej do rozwojowej pełni i poczucia wolności, współpracy jednostek i grup, ich nie ograniczonego uczestnictwa w życiu lokalnego środowiska, niezależnie od statusu społeczno-ekonomicznego oraz innych barier.Animację współpracy środowiskowej można zatem uznać za bardzo bliską animacji społeczno-kulturalnej i wychowawczej. Można ją bowiem sprowadzić, jak właśnie to uczyniłam, do postaci działań w zakresie animacji środowiska. Po co zatem to rozróżnienie i komplikująca proste zależności nazwa: animacja współpracy środowiskowej? Uzasadnienie znajdziemy, podążając w głąb zagadnienia i poddając analizie bardziej szczegółowe cechy tego typu animacji społecznej.