Z uwagi na wykorzystaną tu, poststrukturalną optykę pojmowania społecznych współzależności, wygodnie mi będzie prezentować je w przeciwstawieniu do cech omawianej wcześniej animacji kulturalnej i wychowawczej. Zdania o tym, jakie coś nie jest, trafniej niż stwierdze­nia formułowane z pozycji afirmacyjnej („jakie jest”) przybliżać mogą omawiane obiekty. Przyjmując, że rzeczywistość ma językowy charak­ter, rozumiemy, że znaczenia powstają, tak jak w języku, na zasadzie bi­narnych opozycji. Tak też, w poststrukturalnej perspektywie, ujmuje się procesy konstruowania tożsamości, np. kulturowej. Animacja kulturalno-wychowawcza, jak pisze B. Jedlewska, na wszel­kie możliwe sposoby, nie ograniczając się do upowszechniania sztuki, „wykorzystuje dorobek kultury tak, aby umożliwić jednostkom znale­zienie odpowiedzi na podstawowe pytania egzystencjalne”, czyli w celu realizacji założonych celów podstawowych.

Antoni Kowalski

By Antoni Kowalski

Witam na moim blogu! Nazywam się Antoni Kowalski na co dzień jestem fotografem i pracuje jednej z dużych krajowych gazet. Świat mediów znam od podszewki, a pisanie bloga to moje dodatkowe zajęcie. Mam nadzieję, że podobają Ci się treści jakie tutaj zamieszczam! Zachęcam do pozostawienia swojej opinii w komentarzach!

Dodaj komentarz