Pierwszy typ van Enckewort określił jako koncepcję wspólnotową, w której animacja jest sposobem kształtowania wspólnoty, w szczególności – włączania do niej nowych członków, wyrywania ich z izolacji, zaistniałej wskutek geograficznego przemieszczenia, itp. Występuje w Hiszpanii, Grecji, na Cyprze. Wydaje się, że reprezentowane mogą być w niej liczne programy o charakterze edukacyjnym, kierowane do zróżnicowanych kulturowo środowisk, w których znaczny jest udział emigrantów, uchodźców z innych krajów oraz różnego rodzaju grup celowych – problemowych i biznesowych (np. określone grupy interesu, zawodowe, grupy osób niepełnosprawnych, i in.) przemieszczających się w celu poprawy warunków życia. Zmiana lokalizacji, ustawiczne wędrowanie stanowi kondycję naszej społecznej rzeczywistości w wymiarze globalnym, zatem koncepcja ta jawić się może jako niezwykle nośna i zyskująca coraz większą popularność w przyszłości. Warto zaznaczyć, w nawiązaniu do tematyki tutaj podejmowanej, że animacja tego rodzaju ma swój charakterystyczny wymiar edukacyjny, wiąże lokalne środowisko z poszerzającą się wskutek zaistniałych w nim potrzeb, ofertą edukacyjną szkoły.