Jednak nie każda wspólność dążenia jest partnerstwem, na co zwró­cił uwagę Jan Szczepański, analizując ten rodzaj stosunków społecz­nych: Partnerstwo = wspólny cel, dobrowolność udziału i względna równość udziału, względna równość partnerów, dążenie do określo­nej korzyści lub dzieła, określenia obowiązków, regulacja prawna i moralna stosunku, zobowiązanie do lojalności”. Partnerstwo zatem istnieje jedynie w określonych – np. takich jak ukazane wyżej – warunkach. Można rozwinąć je następująco za Julia­nem Radziewiczem: 1) potrzebne są co najmniej dwie osoby, 2) akcep­tacja drugiej osoby, 3) wzajemne zaufanie partnerów, 4) sfera wspólnych celów i wartości, 5) wymiana dóbr (życzliwość, pomoc, rada, wzajemne dzielenie sukcesów i porażek.W świetle powyższych ujęć istoty partnerstwa, można stwierdzić, że bazuje ono na kontakcie osób, grup. Chęć do nawiązania go stwarza podstawy stosunków, które można określić partnerstwem. Na jego „ludzki” charakter zwraca uwagę B. R. Kuc, określając partnerstwo jako złożony a przy tym kruchy i delikatny stosunek między dwiema strona­mi, który właściwy jest przede wszystkim rodzajowi ludzkiemu.

Antoni Kowalski

By Antoni Kowalski

Witam na moim blogu! Nazywam się Antoni Kowalski na co dzień jestem fotografem i pracuje jednej z dużych krajowych gazet. Świat mediów znam od podszewki, a pisanie bloga to moje dodatkowe zajęcie. Mam nadzieję, że podobają Ci się treści jakie tutaj zamieszczam! Zachęcam do pozostawienia swojej opinii w komentarzach!

Dodaj komentarz