W tym ujęciu wielokulturowa edukacja widziana jest jako zestaw metod nauczania, zalecanych i stosowanych w odniesieniu do zróżnicowanych kulturowo zespołów klasowych. Może ono nakładać się na wyżej przedstawione rozumienie edukacji wielokulturowej, czyli terapię, jednak nacisk tutaj położony jest na nabywanie wiedzy o szczegółowych sposobach nauczania. Podejście to, podobnie jak „terapeutyczne”, jest bardzo popularne wśród nauczycieli. Artykułują je oni, eksponując znaczenie różnic indywidualnych i opisując stosowaną indywidualizację nauczania, albo wartości określonych programów (np. współpracy z rodzicami, dzięki którym komunikacja szkoła – dom staje się skuteczna pomimo problemów językowych, kulturowych, itd.) lub też pożytków związanych z włączeniem określonych metod do repertuaru, którym dysponuje nauczyciel. Przy całej przydatności tego podejścia objawiającej się chociażby w rozwoju nauczycielskich umiejętności (tak zwanego „warsztatu pracy”), prezentuje ono pewne oderwanie od politycznych zagadnień, od szerszego kontekstu i nie stwarza płaszczyzny dla krytycznego analizowania rzeczywistości.
By Antoni Kowalski
Witam na moim blogu! Nazywam się Antoni Kowalski na co dzień jestem fotografem i pracuje jednej z dużych krajowych gazet. Świat mediów znam od podszewki, a pisanie bloga to moje dodatkowe zajęcie. Mam nadzieję, że podobają Ci się treści jakie tutaj zamieszczam! Zachęcam do pozostawienia swojej opinii w komentarzach!