Po pierwsze, metafora ta sugeruje, że nauczyciel (animator partnerstwa edukacyjnego) rozumie etyczne wyzwania, związane z nauczaniem dzieci innych ludzi i stara się dać im edukację jak najwyższej jakości, ale odpowiednio do ich aspiracji. Oznacza to, że rozpoznaje je, odsłaniając również poszczególne bariery stojące przed uciskanymi, zdominowanymi grupami. Niskie oczekiwania nauczyciela, jego praktyki w zakresie reprodukcji klasowej są także przykładami barier. Nauczyciel zatem, dokonując takiego rozpoznania, analizuje sam siebie. Znajduje drogi przezwyciężania przeszkód blokujących osiągnięcia szkolne dzieci z marginalizowanych grup i pracuje na zmianę zarówno procesów, jak i struktur które przeszkody te utworzyły.Po drugie, nauczyciel rozumiejący wielokulturową edukację jako ruch społeczny i poważnie go traktujący uczy się pracować w przymierzu ze społecznością, z której przychodzą jego uczniowie. W jego pracy z klasą oznacza to kształtowanie „pedagogii na bazie zarówno profesjonalnej diagnozy, jak i ustawicznego dialogu z rodzicami i innymi członkami lokalnej społeczności”.
By Antoni Kowalski
Witam na moim blogu! Nazywam się Antoni Kowalski na co dzień jestem fotografem i pracuje jednej z dużych krajowych gazet. Świat mediów znam od podszewki, a pisanie bloga to moje dodatkowe zajęcie. Mam nadzieję, że podobają Ci się treści jakie tutaj zamieszczam! Zachęcam do pozostawienia swojej opinii w komentarzach!