Opierając się na typologii K. Obuchowskiego, o animacji można powiedzieć, że jest terminem należącym do języka komunikacji, pozostającego w opozycji do języka operacji. Animacja charakteryzuje się dużą liczbą znaczeń na jednostkę, inaczej niż elementy języka operacji, ewoluujące ku zmniejszeniu tej liczby i stające się przez to coraz mniej przekładalne. Można zatem stwierdzić, że posługiwanie się terminem animacja służy komunikowaniu się ludzi. W związku z tym jednak, że posługujący się nim mogą lokować swoje o nim myślenie w różnych obszarach znaczeniowych i opisywać według zróżnicowanych koncepcji, prawdopodobny jest pewien chaos. Aby mu zapobiec, w procesie porozumiewania się animację ujmujemy zwykle w sposób kontekstowy. Jest ona zatem kategorią deskryptywną, wieloznaczną.