Rozwijają ją twórcy uprawiający nową socjologię oświaty (m.in. P. Bourdieu, B. Bernstein, R. Meighan) czy pedagogikę krytyczną 0- Dewey, P. Freire, H. Giroux, I. Illich, P. Mc Laren). W tym nurcie sytuuje się także amerykańska edukacja społeczna (community education), rozumiana jako – lokowany na gruncie krytycznych podejść – obszar badań oraz praktyki edukacyjnej. Trwałe w niej miejsce ma m.in. zagadnienie kształtowania partnerstwa edukacyjnego. Stąd animację współpracy środowiskowej można wiązać z edukacją społeczną i w jej zakresie poszukiwać nośnych dla niej perspektyw dalszego rozwoju.W centrum zainteresowania edukacji społecznej staje uczący się, dzisiaj permanentnie, przez całe życie, człowiek oraz splot jego społecznych relacji mających znaczenie edukacyjne. Ucząc się, pokonuje przeciwności i osiąga poczucie bycia wolnym – od barier, od ograniczeń hamujących jego rozwój. Partnerstwo, zaznaczające się w tym obszarze stanowi ideę, z której wyrastać mogą szczegółowe projekty rozwoju społecznego, inwestycji w kapitał ludzki (wykształcenie) i społeczny (możliwości jego wykorzystywania, potencjał sił społecznych).
By Antoni Kowalski
Witam na moim blogu! Nazywam się Antoni Kowalski na co dzień jestem fotografem i pracuje jednej z dużych krajowych gazet. Świat mediów znam od podszewki, a pisanie bloga to moje dodatkowe zajęcie. Mam nadzieję, że podobają Ci się treści jakie tutaj zamieszczam! Zachęcam do pozostawienia swojej opinii w komentarzach!