Ruch animacji społeczno-kulturalnej i społeczno-wychowawczej najszerzej rozwinął się we Francji. Problematyka ta i związana z nią terminologia pojawiła się w latach sześćdziesiątych (ubiegłego stulecia) w opracowaniach naukowych i publicystycznych francuskich, później belgijskich i kanadyjskich, a następnie w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych znalazła odbicie w literaturze angielsko- i niemieckojęzycznej. Zaczęły się też ukazywać pierwsze polskie publikacje z tego zakresu. Warto przy tym dodać, iż mamy także rodzime źródła owych idei i koncepcji, które znajdują odbicie w pedagogice kultury i pedagogice społecznej (mechanizmy funkcjonowania małych grup społecznych – koncepcja wyzwolenia utajonych sił społecznych tkwiących w jednostce i lokalnych środowiskach). Animacja społeczno-wychowawcza i kulturalna jest dziedziną życia społecznego. Główny jej cel sprowadza się do zmiany postaw jednostek i stosunków interpersonalnych poprzez bezpośrednie oddziaływanie. Oddziaływanie to dokonuje się w toku różnych czynności; wspomaga je pedagogika, odwołując się do metod aktywnych.
By Antoni Kowalski
Witam na moim blogu! Nazywam się Antoni Kowalski na co dzień jestem fotografem i pracuje jednej z dużych krajowych gazet. Świat mediów znam od podszewki, a pisanie bloga to moje dodatkowe zajęcie. Mam nadzieję, że podobają Ci się treści jakie tutaj zamieszczam! Zachęcam do pozostawienia swojej opinii w komentarzach!