W nowych dziś warunkach społeczno-politycznych i w decentralizującym się systemie, umożliwiającym różne rozwiązania edukacyjne i różnorodne drogi tej edukacji, problemy powiązania szkoły ze środowiskiem lokalnym, partnerstwa rodziny z instytucjami pozaszkolnymi i poszkolnymi są wyzwaniem czasu i tradycji pedagogiki społecznej. Pedagogika społeczna zawsze w centralnym miejscu stawiała człowieka i jego siły, budując obraz człowieka podmiotowego i kreatywnego, który przekształca („melioruje”) środowisko siłami społecznymi w imię ideału – jak podkreślała Helena Radlińska i jej uczniowie, a wśród nich Aleksander Kamiński i Ryszard Wroczyński.Współpartnerstwo rodziny, szkoły i społeczności lokalnych (małych ojczyzn) w zakresie edukacji dzieci i młodzieży w nowej rzeczywistości społeczno-politycznej, to zespół problemów słabiej rozpoznanych w pedagogice. Współczesne dążenia do uspołecznienia szkoły prowadzą do stawiania nowych zadań edukacyjnych.Prezentowana praca Animacja współpracy środowiskowej ma charakter twórczy i w dużym stopniu nowatorski, prezentuje nowe myślenie pedagogiczne i pobudza do kontynuacji dyskursu.