Często bywa tak, że mimo iż zapoznaliśmy się z określonym materiałem i pamiętamy go, nie jesteśmy w stanie wyciągać z niego własnych twórczych wniosków, co oczywiście odbija się między innymi na wynikach osiąganych w czasie egzaminów czy na ocenach za różnego rodzaju prace pisemne wykonywane w szkole, na uczelni czy w miejscu pracy.Podobnie jak problematyka pamięci, tak i sprawa twórczego myślenia doczekała się wielu opracowań zawierających wskazówki praktyczne. Również w naszej literaturze psychologicznej mamy szereg takich prac, a treść niektórych z nich wykorzystamy w niniejszej pracy.Jak więc możemy wyciągać twórcze wnioski z tego, co studiujemy. Ogólnie można powiedzieć, że twórcze podejście charakteryzuje kogoś wtedy, gdy dostrzega on problemy w tym, czego się uczy. Można powiedzieć, jak to już dawno temu uczynił K. Hartl (9), że dostrzegający to „pytajnikowiec”, który — w przeciwieństwie do „kropkowca” — stawia sobie o danej rzeczy różne pytania, nie przechodząc nad nią do porządku dziennego. Istnieje wiele przykładów uczonych, odkrywców i wynalazców, którzy dostrzegając problemy, stawiając pytania w sprawach pozornie prostych, tworzyli nowe teorie, dokonywali odkryć czy konstruowali nowoczesne urządzenia. Przypomnijmy sobie trzy przykłady z historii rozwoju nauki i techniki.