Tego rodzaju analiza może niekiedy doprowadzić do wniosku, że na przykład bardzo dużo czasu spędzamy przed telewizorem albo na pogaduszkach z kolegami czy na czytaniu kryminałów. Jeżeli taki stan nam nie odpowiada, to stwierdzamy, że tracimy zbyt. wiele czasu na rzeczy błahe. Wówczas, zgodnie ze znanym nam programem samomodyfikacji zachowania, możemy próbować zmniejszać czas przeznaczony na pewne czynności, na przykład na oglądanie TV, a zwiększać czas przeznaczony na studiowanie. W jakimś stopniu mielibyśmy tu do czynnienia z programem podobnym do omówionego wcześniej przykładu zwiększania czasu na chodzenie pieszo.Może jednak zdarzyć się i tak, że ktoś rzeczywiście ma mało czasu na studiowanie, bo pracuje i uczy się (studenci zaoczni), bo ma liczne obowiązki rodzinne itp. Analiza wykorzystania czasu może pokazać, że istotnie mamy do czynienia z brakiem czasu. Co wtedy zrobić, zrezygnować ze studiowania czy starać się znaleźć na to potrzebny czas.Jedną z prób rozwiązania tego problemu znajdujemy w bardzo interesującej pracy J. Rieckerta Jak studiować (33).